Flokkun glertrefja

Samkvæmt lögun og lengd er hægt að skipta glertrefjum í samfellda trefjar, trefjar með fastri lengd og glerull; Samkvæmt samsetningu glers má skipta því í alkalífrítt, efnaþolið, mikið basa, miðlungs basa, hár styrkur, hár teygjanlegt stuðul og basaþolið glertrefjar.

Glertrefjum er skipt í mismunandi flokka eftir samsetningu, eðli og notkun. Samkvæmt staðlinum eru glertrefjar úr gráðu E mest notaðar og mikið notaðar í rafmagns einangrunarefni; Bekkur s er sérstakur trefjar. Þó framleiðslan sé lítil er hún mjög mikilvæg. Vegna þess að það hefur ofurstyrk er það aðallega notað til hervarna, svo sem skotheldan kassa osfrv.; Grade C er efnaþolnara en Grade E og er notað fyrir rafhlöðueinangrunarplötu og efnaeitursíu; Flokkur A eru basískir glertrefjar, sem eru notaðir til að framleiða styrkingu.

Framleiðsla á glertrefjum

Helstu hráefni til framleiðslu á glertrefjum eru kvarssandur, súrál og pýrófýlít, kalksteinn, dólómít, bórsýra, gosaska, mirabilite, flúorít o.fl. Framleiðsluaðferðum má gróflega skipta í tvo flokka: annar er að gera bráðið gler beint í trefjar; Einn er að gera úr bráðnu glerinu glerkúlu eða stöng með 20 mm þvermál, og hita það síðan og endurbræða það á ýmsan hátt til að gera það með þvermál 3 ~ 80 μ Mjög fínar trefjar af M. Óendanlega trefjar sem dregin eru af vélræn teikning í gegnum platínu álplötu er kölluð samfelld glertrefja, sem er almennt kallað langur trefjar. Ósamfelldar trefjar gerðar með vals eða loftflæði eru kallaðir glertrefjar með fastri lengd, almennt þekktar sem stuttar trefjar. Fínu, stuttu og flóknu trefjarnar sem gerðar eru með miðflóttaafli eða háhraða loftflæði eru kallaðir glerull. Eftir vinnslu er hægt að gera úr glertrefjum ýmiss konar vörur, svo sem garn, snúningslausa víking, hakkað undanfara, klút, belti, filt, disk, túpa osfrv.